Post 5 : เมื่อคุณผบ. ไม่อยู่บ้าน (มันคือความปิติ)

    

      เรื่องมีอยู่ว่าคุณผบ. ของเรานั้น จะต้องไปออกปเอาท์ติ้งกับทางบริษัทที่ทำงานตอนวันเสาร์ แน่นอนว่าวันคุณแม่บ้านของเราจะอยู่บ้าน ฉะนั้นจึงเป็นฤทธิ์งามยามดีที่คุณพ่อบ้านจะได้ไปท่องโลกกว้าง (ยืดอกเอามือเท้าเอว  z(O  O )z )

       ตื่นเช้ามาคุณผบ.ออกจากบ้านแต่เช้า แต่ก็ยังใจดีอุ่นผัดมาม่าทิ้งไว้ให้ (เป็นพระคุณอย่างยิ่ง) ข้างๆทีวีคุณแม่บ้านทิ้งโน็ตไว้แค่ว่า “ฝากซื้อของเข้าบ้านให้หน่อย” (ทิ้งตังไว้ให้อีก 3000 ) เข้าทางเราเลยทีนี้ได้ออกไปข้างนอกโดยที่ไม่ต้องหาเหตุผลใดๆ แถมยังมีตังที่เหลือจากซื้อของ ก็น่าจะพอมีเอาไปซื้อของจิปาถะได้ เอาเป็นว่าวันนี้คุณพ่อบ้านอาบน้ำอย่างไว รีบขับรถไปรอห้างเปิดเลยทีเดียว (เวลาเป็นเงินเป็นทองครับ )

ภาพ ：ผัดมาม่าที่เปี่ยมไปด้วยอิสรภาพจริงๆ (ให้ตายสิ พระเจ้า)

     ก่อนเข้าไปซื้อของ ผมโทรไปถามสารทุกข์ สุขดิบ และของที่จะต้องซื้อ กับคุณผบ. แบบเนียนประมาณว่า ถึงไหนแล้ว กินข้าวยัง ถึงเเล้วโทรบอกด้วยนะเบบี๋ ( พลังงานความรักเต็มเปี่ยมกันเลยทีเดียว )  และแล้วความสุขก็เป็นเพียงแค่ลมพัดพา เมื่อคุณผบ. ให้ลิสต์รายชื่อข้าวของที่ต้องซื้อทั้งหมด  ณ ตอนนั้พอคุณนพ่อบ้านก็เกิดอาการเข่าอ่อน หน้ามืด คล้ายจะเป็นลมขึ้นมาทันที

-  ไม้ถูบ้าน                                   -  น้ำยาปรับผ้านุ่ม + รีดผ้า(แพ็ค)
-  กระดาษชำระ (แพ็ค)                  -  น้ำยาล้างจาน (แพ็ค)
-  ผงซักฟอก                                 -  น้ำปลา ซีอิ้ว ซอสหอยนางรม
-  น้ำมันพืช  (แพ็ค)                       - ชูรส และ ปลากระป๋อง น้ำหวาน (แพ็ค)
-  อาหารกระต่าย (เเล้วของคนหล่ะลูกพี่)
-  ขากลับแวะตลาดนัดซื้อของสดไว้ทำกับข้าวด้วย (ยังๆ ยังไม่หยุดอีก)
-  อย่าลืมเอารถไปล้างด้วยนะ 

ภาพ :  มีน้ำตาอยู่ในภาพครับ  T  T

       ถ้าจะให้บรรยายสภาพวันนั้นก็คงประมาณว่า “ มีชายผู้น่าสงสารเข็นรถเข็นเพียงลำพัง ท่ามกลางข้าวของพะรุงพะรัง ในหนึ่งวันคราวนั้นที่ไม่มีใครมาเหลียวแล ”  (มาเป็นกลอนเลยทีเดียว)   ของที่ซื้อก็เยอะอยู่พอสำควร ดีทีไม่มีของชิ้นใหญ่ๆอย่างพวกเครื่องใช้ไฟฟ้า แต่ที่เป็นประเด็นจริงๆ ก็คือตอนซื้อของสดนี่แหละ ลองนึกถึงภาพที่พ่อบ้านเดินถือของตามอย่างเดียว แล้วไม่เคยสนใจว่าของที่ซื้อมามันคืออะไร  มันจะมางานงอกเวลาที่จะต้องมาซื้อเองนี่เเหละ ด้วยความเคารพผมขอสารภาพว่า ผมแยกไม่ออกว่าอันคือกะเพราะ อันไหนคือโหระพาครับ  😱  (เป็นการของสดที่อนาจมากกก)  และ หลังจากซื้อของเสร็จ ภารกิจสุดท้ายก็คือเอารถไปล้าง  ( ณ ตอนนั้นทำให้ผมคิดได้ว่า “ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น มันได้ถูกคำนวณมาเรียบร้อยเเล้ว” )  และด้วยเวลาที่เหลืออันน้อยนิด พอๆกับเงินที่ซื้อของไป อาหารมื้อเย็นของพ่อบ้านผู้ทำอาหารไม่ค่อยเก่งก็คือ มาม่าซอง นั่นเอง 

ภาพ : ตอนเช้าเป็นผัดมาม่าแห่งอิสระภาพ ตอนเย็นเป็นมาม่าแห่งความขมขื่น 😭

---

ขอบคุณมากครับที่ติดตาม 

คุณกระต่ายเคี้ยวใบไผ่

👈ตอนก่อนหน้า  | ตอนถัดไป👉

# พ่อบ้านเฝ้าบ้าน  # เรื่องราวชีวิตคู่ # ช็อปปิ้ง # โดดเดี่ยวเพียงลำพัง